wiedza, umiejętności

Najpierw musisz określić swoje obecne wymagania dotyczące wydajności cięcia lub zdecydować, jakie możliwości chcesz mieć w przyszłości. Każdy z własnym maksymalnym zakresem przebijania i cięcia.

Sprężarki powietrza mogą być używane do zasilania systemów plazmowych o wysokiej gęstości, o ile spełnionych jest kilka wymagań. Najważniejsze jest to, aby powietrze było czyste i suche, aby zapobiec pogorszeniu jakości cięcia, uszkodzeniom materiałów eksploatacyjnych lub awarii palnika. Zaleca się filtrowanie powietrza zgodnie z normą ISO 8573.1 klasa 1.4.1 (cząstki stałe, wilgoć i olej). Po drugie, sprężarka musi być w stanie utrzymać minimalne ciśnienie wejściowe potrzebne do obsługi systemu plazmowego. Przed podłączeniem do sprężarki powietrza zapoznaj się z sekcją zawierającą specyfikacje w instrukcji obsługi, aby poznać wymagania systemu plazmowego.

Podobnie jak elektroda prętowa, drut MIG zamyka obwód elektryczny, tworząc łuk, ale jest stale podawany przez uchwyt spawalniczy ze szpuli lub bębna. Drut MIG to lity, niepowlekany drut, w osłonie którego znajduje się mieszanina gazów. (Proces jest również znany jako GMAW lub spawanie łukowe z metalem gazowym).

Wiele testów spawania mig ze stali nierdzewnej jest wykonywanych przy użyciu gazu osłonowego Tri Mix (90 hel - 7,5 argon-2,5 co2) i drutu migowego ze stali nierdzewnej 0,035 "308. Wypróbuj te ustawienia na początek i wyreguluj stamtąd .... 20 woltów 300 cali na minutę (jeśli maszyna nie odczytuje w ipm, po prostu pociągnij za spust i odlicz do 6 sekund. Następnie zmierz przewód, który wyszedł i pomnóż przez 10 .. w tym przypadku 30 cali drutu w 6 sekund ) Jedna sugestia, jeśli używasz gazu tri mix ....., Starzy timery uważają, że powinieneś toczyć butelkę po podłodze, aby ją wymieszać, przynajmniej powinieneś prawdopodobnie usunąć manometr i złamać zawór, aby wydmuchać trochę gazu niech trochę ubija się w zbiorniku.

Odpowiednia prędkość posuwu powoduje powstanie ściegu spoiny o pożądanym konturze (lub „koronie”), szerokości i wyglądzie. Dostosuj prędkość przesuwu tak, aby łuk pozostawał w wiodącej jednej trzeciej jeziorka spawalniczego. Przy małych prędkościach przesuwu powstają szerokie, wypukłe zgrubienia z płytką penetracją. Zbyt duże prędkości przesuwu również zmniejszają penetrację, tworzą węższą i / lub mocno wypukłą stopkę i prawdopodobnie podcięcia. Kilka ostatnich rad. Zawsze pamiętaj, że potrzebujesz dobrego widoku jeziorka spawalniczego. W przeciwnym razie nie można zapewnić spawania w złączu, utrzymując łuk na przedniej krawędzi kałuży i używając odpowiedniej ilości ciepła (w rzeczywistości można zobaczyć kałużę ze zbyt dużą ilością ciepła wypływającego ze złącza). Aby uzyskać najlepszy widok, trzymaj głowę z boku i z dala od dymu, aby łatwo było zobaczyć kałużę. Pamiętaj też, że uczysz się na błędach. Nie ma wstydu w szlifowaniu złych spawów. W rzeczywistości profesjonalni spawacze tworzą doskonałe spoiny, rozpoznając niedoskonałości, wyszlifując je i ponownie spawając.

Każdy spawacz manipuluje lub tka elektrodę w niepowtarzalnym stylu. Rozwiń swój własny styl, obserwując innych, ćwicząc i tworząc metodę, która daje dobre rezultaty. Należy zauważyć, że w przypadku materiału o grubości 1/4 cala i cieńszego, tkanie pręta zazwyczaj tworzy zgrubienie, które jest szersze niż to konieczne. W wielu przypadkach zwykła jazda na wprost działa dobrze. Aby utworzyć szerszą kulkę na grubszym materiale, manipuluj elektrodą z boku na bok, tworząc ciągłą serię częściowo zachodzących na siebie okręgów lub w kształcie półkola w kształcie litery „Z” lub wzorca jąkanego kroku. Ogranicz ruch na boki do 2-1 / 2-krotności średnicy rdzenia elektrody. Aby pokryć większy obszar, wykonaj wiele przejść lub „koralików podłużnych”. Podczas spawania pionowo do góry skup się na spawaniu boków złącza, a środek sam się zatroszczy. Zatrzymaj się lekko z boku, aby ostygła druga strona ściegu, jeziorko spawalnicze nadrobiło zaległości i aby zapewnić solidne „przywiązanie” do ściany bocznej. Jeśli spoina wygląda jak rybia łuska, przesuwałeś się do przodu zbyt szybko i nie trzymałeś się wystarczająco długo po bokach.

Spawanie elektrodą otuloną w pozycji płaskiej, poziomej i nad głową wykorzystuje technikę „ciągnięcia” lub „od tyłu”. Trzymaj pręt prostopadle do złącza i przechyl górną część elektrody w kierunku ruchu o około 5 do 15 stopni. Do spawania pionowo w górę użyj techniki „pchania” lub „forhendu” i odchyl górną część pręta o 15 stopni od kierunku ruchu.

Prawidłowa długość łuku jest różna w zależności od elektrody i zastosowania. Jako dobry punkt wyjścia, długość łuku nie powinna przekraczać średnicy metalowej części (rdzenia) elektrody. Trzymanie elektrody zbyt blisko zmniejsza napięcie spawania. Powoduje to powstanie nieregularnego łuku, który może samoczynnie zgasnąć lub spowodować zamarznięcie sztyftu, a także wytworzyć ścieg spoiny z wysoką koroną. Zbyt długie łuki (zbyt duże napięcie) powodują rozpryski, niskie szybkości osadzania, podcięcia i być może porowatość. Wielu początkujących spawaczy spawa zbyt długim łukiem, więc wytwarza szorstkie ściegi z dużą ilością odprysków. Mała praktyka pokaże, że wąska, kontrolowana długość łuku poprawia wygląd ściegu, tworzy węższy ścieg i minimalizuje rozpryski.

Prawidłowe ustawienie prądu lub natężenia prądu zależy przede wszystkim od średnicy i typu wybranej elektrody. Na przykład pręt 1/8 cala 6010 działa dobrze od 75 do 125 amperów, a pręt 5/32 cala 7018 spawa przy prądach do 220 amperów. Bok skrzynki elektrod zwykle wskazuje zakresy robocze. Wybierz natężenie prądu w oparciu o grubość materiału, pozycję spawania (około 15% mniej ciepła przy pracy nad głową w porównaniu do płaskiej spoiny) i obserwację gotowego spoiny. Większość nowych spawarek ma trwałą etykietę, która zaleca ustawienia natężenia prądu dla różnych elektrod i grubości materiału.

Teraz, gdy jesteś gotowy do spawania, pamiętaj o CLAMS. Zebranie wszystkich tych punktów w jednym momencie spawania może wydawać się wymagającym przemyślenia, ale wraz z praktyką staje się to drugą naturą. I nie zniechęcaj się! Spawanie elektrodą otuloną ma swoją nazwę nie dlatego, że elektroda wygląda jak sztyft, ale dlatego, że KAŻDY przykleja pręt do przedmiotu obrabianego podczas nauki spawania.